Samenvatting
De maatregelen die N-VA in het verkiezingsprogramma voorstelt, gaan zeer ver in het inperken van de rechten van mensen op de vlucht. De partij wil daartoe de Conventie van Genève laten aanpassen, de Europese buitengrenzen afsluiten met hekken of muren, en de asielprocedure volledig buiten de EU laten plaatsvinden. Onduidelijk is of de partij überhaupt nog mensen opvang wil bieden. Waar de partij in de samenvatting van haar standpunten nog ondubbelzinnig voor een ‘asielstop’, en ‘enkel financieel bijdragen door middel van (…) afkoopsommen (p. 101), spreekt ze dit op de volgende bladzijde tegen: “Echte vluchtelingen die recht hebben op internationale bescherming worden hervestigd en begeleid, op basis van een jaarlijks quotum dat op democratische wijze wordt bepaald door het parlement.” (p. 102)
De partij pleit verder voor een einde aan de onafhankelijke werking van het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen. Zo staat te lezen: “[Het CGVS] wordt ingekanteld onder Binnenlandse Zaken en komt onder politieke verantwoordelijkheid van de bevoegde minister.” (p. 102)
N-VA wil een centrale database van wie er zonder geldige verblijfsdocumenten in België verblijft, het ‘illegalenregister’. Die database moet het gemakkelijker maken om deze groep mensen op te sporen, en gedwongen het land uit te zetten. Een andere maatregel die N-VA hiertoe voorstelt, zijn woonstbetredingen: huiszoekingen waarbij de politie woningen mag doorzoeken om mensen te vinden die niet de juiste papieren hebben. “Na een rechterlijke toets kan de politie illegale vreemdelingen in een woning aanhouden en overbrengen naar een gesloten centrum, met het oog op de terugkeer”, schrijft de partij verder (p. 103).
In die gevangenissen wil de N-VA mensen ook langer vast kunnen houden: “De detentietermijn van illegale vreemdelingen in een gesloten centrum wordt opgetrokken naar 18 maanden, om zo de terugkeerprocedure te optimaliseren.” (p. 103) Ook kinderen moeten volgens de N-VA worden opgesloten, wanneer dat ‘nodig’ is voor de gedwongen terugkeer: “Illegale gezinnen met kinderen worden als ultimum remedium in een daartoe uitgerust gesloten centrum” (p. 103)
Verder wil de partij het recht op gezinshereniging sterk inperken, onder meer door het verhogen van de inkomensgrens, extra inburgeringsverplichtingen en het verplicht afronden van een taaltest in het land van herkomst als voorwaarde om naar België te mogen komen. Met gezinshereniging van mensen met subsidiaire bescherming wil N-VA voorlopig helemaal stoppen: “Er wordt een tijdelijk moratorium ingesteld voor gezinshereniging met subsidiair beschermden. Nadien voeren we een maximumquotum per maand in.” (p. 104)
Voor mensen die een permanente verblijfsvergunning willen krijgen in België, wil de N-VA de voorwaarde opleggen van het slagen voor een burgerschapstest (p. 106) Daarnaast wil de partij de sociale rechten van nieuwkomers in België nog verder inperken dan nu al het geval is. Dit wordt niet verder gespecificeerd: “De toegang tot sociale bijstand en voordelen wordt fors ingeperkt.” (p. 106)
Impactanalyse
De mensenrechten worden door de voorgestelde maatregelen uit het N-VA-programma consequent geschonden. Het programma pleit dan ook voor het herzien van de internationale verdragen die die rechten vastleggen, zoals de Conventie van Genève.
Het uitvoeren van het partijprogramma van N-VA zal dus zonder twijfel leiden tot een toename van mensenrechtenschendingen ten aanzien van mensen op de vlucht. Belangrijk om hierbij op te merken is dat het huidige Europese en Belgische beleid hier op veel vlakken die mensenrechten nu al schendt. Dit gaat van dodelijke pushbacks, waarbij mensen op de vlucht met geweld worden ’teruggeduwd’ tot over de Europese grens, tot het schenden van het recht op opvang, recht op huisvesting en het recht op voedsel van asielzoekers in België. Wanneer het programma van N-VA wordt uitgevoerd, zullen deze schendingen enkel verergeren.
Daarnaast introduceert N-VA ook nieuwe mensenrechtenschendingen: zo zijn hun beleidsvoorstellen rond gezinshereniging in strijd met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) en het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, die het recht op een gezinsleven voor iedereen verankeren. Ook het voornemen om ‘de toegang tot sociale bijstand en voordelen’ ‘fors’ in te perken, is een maatregel die discriminatie wettelijk verankert. Een wetswijziging door de huidige Vlaamse regering dat op gelijkaardige wijze de toegang tot de Vlaamse Sociale Bescherming inperkte voor nieuwkomers werd vorig jaar om die reden door het Grondwettelijk Hof vernietigd.
Relevante passages uit het partijprogramma van N-VA
“… het volledig externaliseren van de asielprocedure, een forse verstrenging van de regeling rond gezinshereniging, maximale inspanningen om criminele illegalen terug te sturen en het aantrekken van hooggeschoolde arbeidsmigratie. We stoppen met het uitdelen van gratis geld. Het principe dat men kan genieten van onze sociale welvaart zonder eerst te hebben bijgedragen, moet op de schop” (p. 101)
“Daarom pleiten we voor een asielstop gedurende de komende tien jaar.” (p. 101)
“We willen opvang en bescherming buiten de Europese grenzen, in eigen regio. (…) Asiel kan worden aangevraagd buiten de EU.” (p. 102)
“Echte vluchtelingen die recht hebben op internationale bescherming worden hervestigd en begeleid, op basis van een jaarlijks quotum dat op democratische wijze wordt bepaald door het parlement.” (p. 102)
“Weigert de EU tegen 2025 mee te gaan in dit strenger maar humaan migratiekader, dan onderhandelen we, naar Deens voorbeeld, een optout van de Europese regelgeving” (p. 102)
“Blijft de vooropgestelde paradigmashift op vlak van asielrecht uit, pleiten we voor een asielstop en zullen we de komende tien jaar dan ook enkel financieel bijdragen door middel van de overeengekomen afkoopsommen.” (p. 102)
“We herleiden de opvang voor verzoekers van internationale bescherming daarom tot louter collectief, sober, tijdelijk en enkel voor wie zelf onvoldoende bestaansmiddelen heeft. De lokale opvanginitiatieven in individuele huizen en appartementen doven we uit. Migranten die hier asiel aanvragen, hebben onderweg al veel landen doorkruist en daar soms zelfs al bescherming gevraagd én gekregen. Dat moet stoppen. Daarom bieden we hen niet langer opvang aan, evenmin aan personen die een meervoudige asielaanvraag indienen.” (p. 102)
“Het Commissariaat-Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS) wordt ingekanteld onder Binnenlandse Zaken en komt onder politieke verantwoordelijkheid van de bevoegde minister. Zolang het CGVS onafhankelijk blijft, kan de overheid in beroep gaan tegen beslissingen hiervan.” (p. 102)
“We werpen een kritische blik op de doelmatigheid van de subsidies van de migratie-industrie.» Ook de juridische ‘industrie’ rond migranten moet aangepakt worden. We stoppen het automatisch recht op pro-deo-bijstand bij de CGVS-procedure. Het praktiseren van vreemdelingenrecht kennen we voortaan toe aan een gespecialiseerde poule van advocaten die daarvoor aangeduid worden door het Bureau voor Juridische Bijstand” (p.102)
“Naar het voorbeeld van Denemarken en het Verenigd Koninkrijk wordt actief gewerkt aan overeenkomsten met derde landen om het nieuwe asielmodel te ondersteunen. Er wordt een harde aanpak van de illegale mensensmokkel en -handel uitgewerkt. Ook versterken we de Europese buitengrensinfrastructuur en de controle ervan. (…) We voeren een actief ontradingsbeleid” (p. 102)
“We voeren een ‘illegalenregister’ in, voor zij die illegaal het land zijn binnengekomen maar door de mazen van het net zijn geglipt en niet geregistreerd worden. We versterken de gerechtelijke sectie van de Dienst Vreemdelingenzaken en breiden hun opsporings- en intercepteermogelijkheden maximaal uit en onderzoeken de inkanteling ervan binnen de politiediensten.
• We maken de woonstbetreding mogelijk. Na een gerechtelijke toets kan de politie illegale vreemdelingen in een woning aanhouden en overbrengen naar een gesloten centrum, met het oog op de terugkeer.
• De detentietermijn van illegale vreemdelingen in een gesloten centrum wordt opgetrokken naar 18 maanden, om zo de terugkeerprocedure te optimaliseren.” (p. 103)
“Het Bevel om het Grondgebied te Verlaten wordt een waar terugkeercontract voor uitgeprocedeerde vreemdelingen, waarin afspraken en plichten opgenomen worden. Er wordt vooraf ook een risicoanalyse over de naleving van het terugkeercontract gemaakt, met eventueel voorafgaand vastgelegde bewaringsmaatregelen. De terugkeer kan zo sneller dwingender gebeuren.” (p. 103)
“Illegale gezinnen met kinderen worden als ultimum remedium in een daartoe uitgerust gesloten centrum” (p. 103)
“Wie terugkeert zonder beroepsprocedures te starten, krijgt een hogere terugkeerpremie, naar Deens voorbeeld. Beroepsprocedures worden vaak misbruikt om hun verblijf onnodig te verlengen en kosten de overheid handenvol geld.” (p. 103)
“We onderhandelen terugkeerakkoorden in een ruimer kader rond inreisvisa, budgetten van ontwikkelingssamenwerking en samenwerking inzake handel en economie, veiligheid en defensie.” (p. 103)“We scherpen de voorwaarden voor gezinshereniging – ook voor vluchtelingen – verder aan.
» We verhogen de inkomensgrens en stellen die bij naargelang het aantal personen. Zo beperken we de extra ballast voor onze sociale zekerheid.
» We leggen bijkomende inburgeringsverplichtingen op voor zowel de aanvrager als de gezinshereniger. Iedereen moet zo snel mogelijk actief (kunnen) bijdragen aan onze maatschappij.
» Die inburgeringsverplichting begint in het land van herkomst. Slaagt men niet voor een inburgerings- en taaltest, krijgt men geen visum.” (p. 104)
Er wordt een tijdelijk moratorium ingesteld voor gezinshereniging met subsidiair beschermden. Nadien voeren we een maximumquotum per maand in.” (p. 104)
“Criminele vreemdelingen verliezen elke mogelijkheid op verblijf.” (p. 104)
“We moeten een onderscheid maken tussen de verschillende profielen. We voeren snelle en performante procedures in voor topprofielen die we kost wat kost willen aantrekken in ‘the war for talent’ om ons als aantrekkelijkste innovatieve regio in de markt te zetten.” (p. 104)
“Buitenlandse studenten moeten beschikken over voldoende bestaansmiddelen, die worden gestort op een geblokkeerde rekening, en mogen geen last zijn voor ons sociaal bijstandsstelsel. Ze moeten eveneens een terugkeerborgsom betalen als voorwaarde voor hun studentenvisum. We scherpen de voorwaarden om na het voltooien van hun studies hier nog een zoekjaar te mogen blijven.” (p. 105)
“Geestelijke beoefenaars van erkende erediensten moeten slagen voor een inburgerings- en taaltest om een gecombineerde vergunning te bekomen. Houden zij zich niet aan de taalvereisten en respecteren zij onze verlichte waarden en normen niet, zoals gelijkwaardigheid van ieder en scheiding Kerk en staat, wordt hun verblijfsrecht ingetrokken en worden ze het land uitgezet.” (p. 105)
“We willen verdergaan op dat elan en de zelfredzaamheid van de nieuwkomer maximaliseren door de inburgeringsplicht al op te leggen bij de visumaanvraag in het land van herkomst, de inburgeringsvoorwaarden verder te verhogen en een permanent verblijfsrecht mede te laten afhangen van het slagen op een burgerschapstest.” (p. 106)
“Het doel is te komen tot een sociaal cohesiebeleid, waar iedereen in onze samenleving wordt meegenomen in een verhaal waarin onze Vlaamse normen en waarden en de Vlaamse leidcultuur centraal staan.” (p. 106)
“We schaffen de integratie-industrie af en gaan voor een radicale ommezwaai in ons Vlaams integratiebeleid. Doelgroepenbeleid dat erop gericht is om segregatie of parallelle samenlevingen in stand te houden, heeft geen plaats in dat verhaal. We stoppen de ondersteuning van vzw’s en belangenorganisaties die in dat oude verhaal blijven hangen.” (p. 106)
“Onze westerse waarden en normen moeten behouden blijven. Het zijn de fundamenten van onze samenleving. Iedere nieuwkomer ondertekent een bindende nieuwkomersverklaring. Wie dat weigert, wordt de toegang tot dit land ontzegd.” (p. 106)De toegang tot sociale bijstand en voordelen wordt fors ingeperkt.” (p. 106)
