Hoofddoek (PVDA)

Samenvatting

PVDA wil het hoofddoekverbod afschaffen, zowel in openbare diensten en privébedrijven (p. 469, 477) als op middelbare en hogescholen (p. 454, 467). In haar partijprogramma geeft PVDA expliciet aan tegen discriminerende wetten en reglementen te zijn, zoals het hoofddoekverbod en andere kledingvoorschriften die voornamelijk het zelfbeschikkingsrecht van meisjes en vrouwen beperken. De partij stelt dat dergelijke voorschriften problematisch zijn omdat ze getuigen van willekeur en discriminatie. PVDA pleit bovendien voor meer democratie op school zodat huisregels en kledingvoorschriften tot stand komen met inspraak van jongeren en geen enkele groep studenten gediscrimineerd wordt.

Impact

PVDA vertrekt vanuit het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen en kaart aan dat een hoofddoekverbod discrimineert, hoewel zij niet bemerkt dat een hoofddoekverbod specifiek moslima’s viseert die een hoofddoek (wensen te) dragen. Dat ligt in lijn met het feit dat een hoofddoekverbod een vorm is van meervoudige discriminatie, op het vlak van genderidentiteit enerzijds en op het vlak van religie anderzijds. Ook is het een vorm van indirecte discriminatie: een schijnbare neutrale maatregel die in theorie voor iedereen geldt, maar in de praktijk uitsluitend een specifieke groep personen discrimineert op basis van een identiteitskenmerk, in dit geval personen die zichtbaar religieus zijn.

Bovendien brengt het hoofddoekverbod meerdere mensenrechten in het gedrang. Zo staat een hoofddoekverbod haaks op de geest van het recht op godsdienstvrijheid. Daarnaast schendt  een hoofddoekverbod in het onderwijs en op de arbeidsmarkt het recht op vrije keuze van onderwijs en arbeid van een grote groep meisjes en vrouwen in Vlaanderen, terwijl onderwijs en arbeid historisch gezien belangrijke hefbomen voor vrouwenemancipatie zijn geweest. Meisjes en vrouwen kansen ontnemen in die domeinen creëert niet alleen genderongelijkheid, maar ook ongelijkheid tussen vrouwen.

Tot slot is een hoofddoekverbod niet alleen nadelig voor de meisjes en vrouwen in kwestie, maar ook voor de samenleving in haar geheel omdat het een grote groep bekwame arbeidskrachten uitsluit en het een gemiste kans is op het vlak van positieve representatie. Het afschaffen van het hoofddoekverbod en andere discriminerende kledingvoorschriften, is dan ook een voorwaarde voor gelijke kansen inzake onderwijs en arbeid, en voor een bescherming van mensenrechten.