Samenvatting
Voor Vlaams Belang is het gezin het fundament van de samenleving, dat moet dienen als ijkpunt voor overheidsbeleid (p. 57). Volgens de partij is ons huidige sociaaleconomische model onvoldoende afgestemd op gezinnen met kinderen. Met gezinsvriendelijke maatregelen beoogt Vlaams Belang bovendien de ‘ontvolking’ tegen te gaan, die volgens haar het gevolg is van een dalend geboortecijfer (p. 56). Om een beter evenwicht te faciliteren tussen werk en gezin pleit Vlaams Belang ten eerste voor een betaalbaar en toereikend aanbod van sociale voorzieningen en publieke diensten, waaronder kinderopvang (p. 35). Ten tweede wil Vlaams Belang bedrijven aanmoedigen om gezinsvriendelijke maatregelen te treffen, zoals glijdende werkuren, telewerken en een soepele aanpak van last minute verlofaanvragen, indien de aard van het werk dit toelaat (p. 58). Hiervoor wil de partij een label invoeren en een driejaarlijkse prijs uitreiken om bedrijven aantrekkelijker te maken voor werknemers (p. 57). Ook wil Vlaams Belang een strengere controle en zwaardere straffen voor zwangerschapsdiscriminatie (p. 56). Tot slot pleit Vlaams Belang voor een deeltijds opvoedersinkomen voor ouders die ervoor kiezen om zelf voor hun kinderen te zorgen, in combinatie met deeltijds werk. Dit inkomen, gelijk aan een halftijds leefloon, wordt toegekend tot het kind de leerplichtige leeftijd bereikt (p. 57).
Op het vlak van zorgverloven pleit Vlaams Belang voor een verdubbeling van het geboorteverlof voor vaders en meeouders om de binding tussen ouder en kind te versterken. Echter, in haar analyse stelt Vlaams Belang dat zij momenteel vijftien dagen krijgen, terwijl het sinds januari 2023 gaat om twintig dagen. Het is dan ook onduidelijk of de partij pleit voor dertig of veertig dagen geboorteverlof. Ouderschapsverlof wil Vlaams Belang gelijkschakelen voor zelfstandigen, werknemers en ambtenaren. Tenslotte pleit de partij voor het behoud van gelijkgestelde periodes (waaronder moederschapsrust) in de pensioenberekening (p. 58).
Impact
De combinatie werk-privé verbeteren beoogt Vlaams Belang aan de hand van flexibele arbeidsregelingen, zoals tele- en thuiswerk of glijdende uren, die maximale werkregimes mogelijk maken. Hoewel de partij aangeeft dat ons huidige tweeverdienersmodel de combinatie werk-privé bemoeilijkt, wendt zij geen beleidsvoorstellen aan om de arbeidsduur al dan niet collectief te verkorten en daarmee de ratrace van (in het bijzonder alleenstaande) ouders structureel te verminderen. Evenmin vermeldt Vlaams Belang dat vooral vrouwen deeltijds werken, en daardoor minder verdienen dan mannen, omdat zij het gros van de zorgtaken op het thuisfront opnemen. Toch is het voorstel van Vlaams Belang om een deeltijds opvoedersinkomen in te voeren een structurele maatregel die onbetaalde zorgarbeid waardeert en verloont. Dit zou dan ook bijdragen aan de financiële onafhankelijkheid van personen die thuis zorgarbeid verrichten, voornamelijk vrouwen. Ook zou deze maatregel zo de loon- en pensioenkloof helpen dichten. Over ongelijke lonen tussen sectoren en lage lonen in sectoren waar voornamelijk vrouwen werken, zoals de dienstenchequesector, doet Vlaams Belang geen voorstellen. Enkel in de kinderopvang, waar voornamelijk vrouwen werken, moeten de lonen volgens de partij omhoog (lees meer bij kinderopvang). Tot slot is het bevorderlijk voor een gelijke taakverdeling tussen partners dat de partij geboorteverlof wil uitbreiden. Echter, een verdubbeling van de dagen – of de partij daar nu dertig of veertig dagen onder verstaat – blijft een grote ongelijkheid in stand houden tussen ouders. Ouderschapsverlof, tijdskrediet of loopbaanonderbreking met zorgmotief – en specifiek een mogelijke uitbreiding of verhoging van uitkeringen daarvan – komen niet aan bod in het partijprogramma van Vlaams Belang. Om gendergelijke rolpatronen te bevorderen is er nood aan de mogelijkheid en een stimulans om verlof en zorg gelijk op te nemen. De huidige ongelijkheid tussen moederschapsverlof en geboorteverlof, in combinatie met dominante genderstereotypen en de economische realiteit van de loonkloof, maken dat vrouwen vanaf de geboorte als primaire gezinsverzorger en mannen als primaire kostwinner worden aangemoedigd. Zorgverlofstels zijn dan ook belangrijke instrumenten om die gelijke rolpatronen doorheen de levensloop van het kind te onderhouden, en niet alleen de loopbanen maar zo ook de lonen en pensioenen van vrouwen en mannen gelijker te maken.
