Samenvatting
Er gaat in de aanpak van armoede door N-VA weinig tot geen aandacht naar de specifieke kwetsbaarheden van mensen met migratieachtergrond, buiten de nadruk die er gelegd wordt op taalverwerving als een middel tot socio-economische integratie. Op het algemeen gaat de prioriteit naar het activeren, om via werk uit de armoede te geraken. Daarvoor worden er ook aanpassingen doorgevoerd aan bepaalde vormen van inkomenssteun, om de financiële kloof met loon uit arbeid te dichten.
Impactanalyse
Hoewel N-VA verschillende maatregelen en voorstellen voorlegt voor een armoedebeleid, is er weinig aandacht voor gekleurde armoede. Aan de hand van sommige bewoordingen zoals taalcursus, inburgeringstraject etc. suggereert de partij dat leefloongerechtigden vooral personen met een migratieachtergrond zijn. Indien de partij dat zo wenst te benoemen, zou er evenveel aandacht moeten zijn voor structureel racisme in onder meer het onderwijs, in de zorg, op de arbeidsmarkt en op de woningmarkt. Dit is helaas niet het geval. De partij lijkt meer te willen inzetten op een systeem van beloningen en bestraffingen om mensen uit armoede te trekken zonder aandacht te besteden aan structurele ongelijkheden.
Relevante passages uit het partijprogramma van N-VA
“Armoedebeleid vanuit de overheid moet zich focussen op de meest kwetsbaren. Wie niet kan werken en hulpbehoevend is, moet hulp en ondersteuning krijgen. Zij moeten gerichter, beter en doelmatiger worden ondersteund. Als we meer mensen aan de slag krijgen kunnen we beter voorzien in de noden van die meest kwetsbare groep. Ons sociaal stelsel moet daarvoor rechtvaardig én betaalbaar blijven. We zijn streng voor misbruik en pakken sociale fraude aan”. (p. 86)
“Wie kan werken, wordt maximaal begeleid naar werk, via een taalcursus, een opleiding, een inburgeringstraject, enzovoort.” (p. 86)
